In de middle of nowhere in de Pyreneeën hebben wij deze zomer op een prachtplek gestaan met onze twee tentjes. Een uur rijden van alles vandaan, afgesloten van de drukke buitenwereld, kwam ik gevoelsmatig thuis. Het geluid van de krekels, zomerse avonden, alleen maar buiten zijn, een zanderige hobbelige weg ernaar toe. Het Afrika in mij werd weer wakker. Zittend op de grond, de aarde onder mijn voeten, samen met mijn dierbare familie, heel veel spelletjes doen en lezen. De vertraging zette in. Als het warme weer het toeliet, wandelen door de bergen, het liefste boven de boomgrens zodat we ver konden kijken. Verbonden met de natuur en de Herder in mij ben ik deze zomer rijkelijk gevoed.
- Wat geeft jou een gevoel van thuiskomen?
- Wat ervaar jij in jouw leven, waarbij je merkt dat je energie krijgt, dat je inspiratie opdoet en dat je hart aangeraakt wordt?
- Hoeveel ruimte maak jij daarvoor?
Van Moeten …
Weer thuis kostte het moeite om weer in het ‘gareel’ te komen. Als een diesel kwam ik op gang om vervolgens wat door te schieten in de waan van de dag. Ik betrapte mij erop dat ik mij liet meezuigen door alle dingen die nog gedaan ‘moeten’ worden. Alle was die opgestapeld lag, de schoolspullen die verzameld moesten worden, mijn website die nu toch nodig eens af Moet! en zo nog wel honderd en 1 dingen. Door al die Moetens in mijn hoofd begon ik mij langzaam aan gejaagd te voelen, sliep ik slechter, liep ik met lijstjes in mijn hoofd rond… pff, best vermoeiend om alles al 100 x in je hoofd al gedaan te hebben… als ik zo doorga ben ik weer toe aan vakantie ;-)!
… naar Willen!
Dus tijd om te resetten, weer op de rem te trappen en de Herder in mij ruimte te geven. Het deel in mij, wat mij helpt om te aarden, mij met de natuur te verbinden, te vertragen. Tijd om weer te voelen wat ik Wil in plaats van wat er allemaal Moet. Want de Moetens komen toch vanzelf wel langs, daar hoef ik geen moeite voor te doen. Het is toch vooral de kunst om steeds weer stil te staan bij wat te Willen, zodat verbinding met jezelf weer gemaakt kan worden. Want zonder jezelf kan je toch niets beginnen.
- Wat moet jij allemaal van jezelf? In hoeverre moet het ook echt of kan het ook gedelegeerd of gewoon niet gedaan worden? Hoe belangrijk is het werkelijk? Dan kom je ook bij de vraag:
- Wat is werkelijk belangrijk voor jou in dit leven? Waar wil je zeker aandacht aan besteden of doen?
Je eigen kompas
Als je meer weet wat je belangrijk vindt, kan je ook makkelijker keuzes maken. De kans wordt minder groot dat je geleefd wordt door de waan van de dag. Je bent je meer bewust van je eigen kompas. Eigenlijk zou je jezelf regelmatig de tijd moeten gunnen om even stil te staan bij wat belangrijk voor je is, zodat je je dag bewuster kan leven, meer aanwezig kan zijn. De dag beginnen met een meditatie, een stilte moment. Bezinnen op wat jou gelukkig maakt. Een mooi voornemen!
